Cześć!
Pierwszy tydzień szkoły już za nami, a ja znowu czuję się tak zmęczona jak po miesiącu, albo dwóch... A jak tam u Was?

W tym poście chciałabym wspomnieć o monotonności bo jednak w roku szkolnym towarzyszy nam ona częściej niż w wakacje. Powiem szczerze, że mi monotonność nie przeszkadza jakoś bardzo. Lubie mieć wszystko poukładane, wiedzieć dokładnie co, kiedy, jak, ale po 10 miesiącach tych samych czynności...

na prawdę można być tym zmęczonym! Jak nie dać się monotonności? Jest wiele sposobów, każdy może mieć inny.

Wiem, że przykro jest mówić o tych chwilach, które za niedługo znikną i na ich miejsce wstąpi szara, nudna rzeczywistość ale taka jest niestety kolej rzeczy, więc trzeba się z tym pogodzić i patrzeć pozytywnie! 

Może nie powinnam dołować większej części z Was, jednak już we wtorek przekroczymy znowu progi naszych szkół. Z jeden strony na prawdę się z tego powodu cieszę, bo są osoby z którymi nie widziałam się przez te całe dwa miesiące i już chce je zobaczyć. Wiem, wiem, są też osoby za którymi się nie przepada i jednak ich widok nie będzie sprawiał na naszej twarzy uśmiechu. No ale cóż, są pozytywne jak i negatywne strony.

Które zdjęcia najbardziej przypadły Wam do gustu?

Cześć.

W dzisiejszym poście kolejna sesja z Wiktorią [klik]. Ta sesja była robiona już dość dawno temu, szczerze powiedziawszy trochę o niej zapomniałam, ale w sumie bardzo mi przypadła do gustu.

Cześć. Do napisania tego posta starałam się podejść od tygodnia i jakoś dopiero teraz, w Niedzielę, o godzinie. 2:01 mam na to naprawdę chęć (update: Jest dwudziesta pierwsza i dopiero go kończę). Doszłam do wniosku, że jestem beznadziejną blogerką i pisanie postów regularnie lub w jakimś odgórnym terminie niesamowicie mnie drażni i trochę nudzi, bo po pewnym czasie staje się to monotonne. Tak wiec koniec przepraszania, że nie ma postów gdyż w sumie i tak na nie czekają tylko trzy osoby (pozdrawiam moją mamę, to ona zawsze  je udostępnia). 

Co u mnie? Wakacje mijają mi z jednej strony bardzo szybko, a z drugiej niesamowicie się ciągną. Przez pierwszy miesiąc prawie wcale nie było mnie w domu. Na początku byłam na koloniach we Włoszech, gdzie właściwie dość dobrze się bawiłam, a później z rodzicami pojechaliśmy na Mazury. Drugi miesiąc to raczej spotkania ze znajomymi, wspólne wyjazdy lub całe dnia spędzone w łóżku z telefonem w ręku, dobrze jest mieć czas na nic nie robienie.

Zdjęcia, które są umieszczone w tym poście były wykonane przez moją mamę, na Mazurach. 

Czy chcielibyście post z mixem moich zdjęć z Włoszech?
Przypominam, że można również dodawać anonimowe komentarze.
Miłego wieczoru!